Kepler veri örneği, erken ve geç M kırmızı cüceleri arasındaki Dünya boyutundaki gezegenlerin sıklığındaki bir eğilimi tespit etmek için çok seyrek olmasına rağmen, daha büyük gezegenleri veya K2 ve TESS görevlerinden elde edilen verileri içeren çalışmalar, bu ilişkiyi daha kesin olarak belirlemek için çok uygundur Kaynak: astro-ph
Bununla birlikte, yıldızların özelliklerine ilişkin Gaia uzay teleskobundan elde edilen güncellenmiş veriler, Kepler örneğindeki yıldızların çoğunu daha eski spektral türlere kaydırdı ve artık çoğu yıldızın ve gezegenlerinin önceden düşünülenden daha büyük ve daha sıcak olduğu ortaya çıktı Altta: Ters tespit verimliliği yöntemi kullanılarak hesaplanan Dünya büyüklüğündeki gezegenlerin oluşma sıklığı Bilim insanları araştırmalarını sürdürüyor ve gelecekteki K2 ve TESS gibi misyonların, farklı türdeki yıldızların etrafındaki gezegenler hakkında daha doğru ve ayrıntılı sonuçlar sağlayacağını umuyor Bu sonuçlar, önemli önyargıların dikkate alınması koşuluyla, önceki çalışmalarla tutarlıdır Şu anda, iyimser yaklaşıma göre yaşanabilir bölgede Dünya büyüklüğünde bir gezegen için kısmen güvenilir tek bir aday var, muhafazakar yaklaşıma göre ise hiçbiri yok Dikey siyah noktalı çizgi, M yıldızlarının oluşum dağılımının yaklaşık plato noktasını temsil eder Dünya’nın yaşanabilir bölgede olması, bunların meydana gelme sıklığının tahmin edilmesini mümkün kıldı
Araştırmacılar, modelleri düşük yıldız dağılım değerlerine göre tahmin ederek %8,58’lik bir oluşum oranı tahmini elde ettiler
Şu anda yaşanabilir bölgede yaşamı destekleyebilecek gezegenlerin varlığına ilişkin yalnızca eksik ve güvenilir veriler var Bu, gelecekte Goldilocks Bölgesi’ndeki gezegenlerin dağılım sıklığının ve onları gözlemlemeye yönelik beklentilerin yeniden değerlendirilmesi gerekebileceği anlamına geliyor
Yaşanabilir bölgedeki Dünya büyüklüğündeki gezegenlerin güvenilir tespitlerini bulmak, Kepler veri örneğinde, kırmızı M cüce yıldızları için bile (Dünya gözlemcileri için en parlak M yıldızı Betelgeuse’dir) bir zorluk olmaya devam ediyor
genel-22
Daha önce araştırmacılar, Kepler örneğinin, çevresinde 0,5 ila 1,5 katı büyüklükte yeterli sayıda gezegenin bulunduğu, spektral tipte kırmızı cüceler M’nin (sıcaklıkları 4000 K’den düşük) önemli sayıda yıldız içerdiğini varsayıyordu Üstte: Cüce M yıldızlarının (düz mavi), K yıldızlarının (turuncu noktalı çizgi), G yıldızlarının (yeşil noktalı çizgi) veya F yıldızlarının (kırmızı noktalı çizgi) yörüngesinde dönen Dünya büyüklüğündeki gezegen adaylarının sayısı
Kepler’in yaşanabilir bölge gezegenlerine (herhangi bir yıldızın etrafındaki) karşı duyarlılığının zayıf olması nedeniyle, mevcut örnek, M cücelerinin FGK yıldızlarından daha fazla Dünya tipi ve boyutta gezegene sahip olduğuna dair kanıt sunmuyor Gri bölge, F yıldızlarının çevresinde Dünya boyutunda gezegenlerin bulunmadığı bölgedir, dolayısıyla FGKM karşılaştırmaları modeller ve/veya tahminler gerektirir
Araştırmacılar, güncellenmiş parametrelere ve aday güvenine sahip frekans modellerini kullanarak, Kepler örneğindeki kırmızı cüce M yıldızlarının yörüngesinde dönen Dünya benzeri gezegenler üzerinde yeni bir çalışma yürüttüler
Bu tahminleri Güneş benzeri yıldızların dağılımına ilişkin kapsamlı çalışmalardan elde edilen sonuçlarla karşılaştırırken araştırmacılar, mevcut Kepler örneğinin, ana dizi yıldızlarından M yıldızlarına kadar Dünya büyüklüğündeki gezegenlerin frekansında bir artış için yeterli kanıt sağlamadığı sonucuna vardı